In het seizoen 1895-’96 werd de Tweede Klasse in een Noordelijke en een Zuidelijke Afdeling ingedeeld. De nummers 1 en 2 van beide afdelingen speelden vervolgens in de zogenaamde “Final” om het kampioenschap. In eerste instantie zou elke vereniging daarin vier wedstrijden spelen, namelijk twee keer tegen beide verenigingen uit de andere afdeling. Tijdens de kampioenscompetitie werd echter beslist dat ook tegen de vereniging uit de eigen afdeling gespeeld moest worden. Wegens tijdsgebrek werd besloten de oorspronkelijke competitiewedstrijden daarvoor mee te laten tellen. Haarlem protesteerde hiertegen, waarop de NVB besloot de verenigingen uit dezelfde afdeling één wedstrijd tegen elkaar te laten spelen waarbij de thuisclub bij loting werd bepaald.
Doordat in deze toegevoegde wedstrijden HBS op eigen terrein met 2 – 0 won van Celeritas en Haarlem op eigen terrein met 1 – 2 verloor van UNI werden de Hagenezen kampioen. Als kampioen van de Tweede Klasse mocht HBS een vereniging uit de Eerste Klasse uitdagen voor de promotiewedstrijd